Heel wat mensen uit Sint-Juliaan hebben waarschijnlijk nog nooit van gehoord van ‘Wisques’…
Wisques is een klein dorpje, eerder een gehucht, op enkele kilometers van Sint-Omer (Fr.). Het is naar een kasteel in dát dorpje dat de kloosterzusters van Sint-Juliaan, samen met de kleine helft van de kinderen van hun weeshuis, tijdens de Eerste Wereldoorlog naar toe gevlucht zijn.
Op amper enkele maanden tijd groeide het twintigtal gevluchte kinderen van het weeshuis van Sint-Juliaan uit tot een groep van zo’n 120 à 130 meisjes en werd het een ‘kolonie’ met een apart verhaal dat zeker de moeite waard is om op deze website van Sint-Juliaan wat uitgebreider behandeld te worden.
[Uit het oorlogsdagboek van Zuster Margriet 26 maart 1915:]
“Eerwaarde Heer Declercq vertrekt naar Wisques met vier weesmeisjes vanuit Watou en zes zusters van Sint-Juliaan die sinds het begin van de oorlog bij zusters van dezelfde orde in Sint-Jan-ter-Biezen verbleven.”
[Camille Delaere noteert in zijn oorlogsdagboek voor dezelfde datum:]
“Comme il a été dit plus haut, le 26 mars 1915, un petit groupe échappé des bombardements et se réfugie à St. Jean Wattou-lez-Poperinghe, vint prendre possession du ‘Grand Château’ de Wisques.”
Van waar mijn belangstelling voor dit verhaal?
Begin de jaren 1980 schreven mijn vrouw en ik een brochure ter gelegenheid van 75 jaar parochie Sint-Juliaan (1984). In die brochure kwam ook de geschiedenis van het onderwijs in ons dorp aan bod. Ik was toen nog een heel jeugdige onderwijzer in de plaatselijke school ;-).
In de voorbereiding op die brochure kwam ik een brief tegen van een Franse dokter die schreef dat hij tijdens de eerste oorlogswinter dienst deed als arts in Sint-Juliaan en dat zijn verzorgingspost gevestigd was in het ‘Pensionnat des filles’ in Saint-Julien.
Wij hadden nog nooit gehoord van een mogelijk meisjespensionaat in Sint-Juliaan. Iets later maakte ik via de ‘Oorlogsdagboeken over Ieper (1914-1915)’, uitgegeven in 1977 door het ‘Genootschap voor geschiedenis’ uit Brugge kennis met het verhaal van E.H. Camille Delaere waarin hij de oprichting beschrijft van een weeshuis voor meisjes in Wisques, dat zou uitgebaat worden door de kloosterzusters van Sint-Juliaan die ondertussen al een half jaar met de helft van de weesmeisjes uit hun instelling in Sint-Juliaan op de vlucht waren. Voor mij was dat toen de eerste keer dat ik iets vernam over een weeshuis (of het ‘Pensionnat‘ van die Franse dokter) in Sint-Juliaan.
Dat verhaal boeide mij, de instelling was heel nauw verbonden met de school waar ik lesgaf en het weeshuis was gevestigd op de plaats waar ik mijn vrouw had geschaakt ;-).
Ik wist toen nog niet dat ik ooit zelf zou gaan wonen op die plaats…
Een aantal toevallige vondsten, zoals de vooroorlogse (gedeeltelijk vernielde en opgevulde) kelder van dat weeshuis met daarin nog een aantal voorwerpen die verband houden met het weeshuis enkele jaren geleden, wakkerde mijn belangstelling terug aan…
Daarom ben ik nu de geschiedenis van ‘Wisques’ aan het uitdiepen. Een eerste (begin van) resultaat vind je op Wisques – Sint-Juliaan.
Ik kan nu al beloven dat er nog bijkomende info zal komen 🙂